- пәрік
- зат. жерг. 1. Өсімдіктің бұтағы. Біздің енді көретініміз гүлзарларда сәл қыңыр өскен жапырақтар мен п ә р і к т е р і қырқылып тезге түскен раушандар мен райхандар (Соц. Қаз., 02. 04. 1991, 4). 2. Жапырақтың, жемістің жіңішке сабағы. Жеміс атаулының бәрінде жапырақ, п ә р і к болады да, пәлек қауын-қарбызда болады (Егем. Қазақст., 02. 12. 1992, 4).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.